مسابقه درگ، داور، و شرط‏ بندی در نیمه‏ شب‏های خیابانی مسکونی در تهران

«خبرماشین» - مسیح فرزانه / اینجا بلوار اندرزگو در تهران است. پاسی از نیمه شب گذشته که صدای تایرها و اگزوزهای اسپرت شدت می‏ گیرد و برای مردمانی که یک روز پُرهیاهیو و شلوغ را در دل شهری با انواع آلودگی ‏های صوتی به پایان برده‏اند، مبدل به سوهان روح می ‏شود. 

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خبرماشین»، در کنار خیابان جوانان از طیف‏ های گوناگون سنی (اعم از دختر و پسر) به تماشا ایستاده و عده‏ای نیز با خودروهای اسپرت و تیونینگ شده سرگاز می‏ روند تا به اصطلاح قدرت و صدای غرش پیشرانه‏ های مسلح و خودروهای گران‏ خود را به رخ حریف بکشند! از آلفارومئو گرفته تا مرسدس‏ بنز، ب‏ ام ‏و، پورشه، حتی پرایدها و پژو 206های تقویت شده که توانایی حبس نفس خودروهای وارداتی اسپرت در سینه را دارند! 

رانندگان شرکت‏ کننده عموماً جوانان 20 تا 30 سال بوده و گاهی خودروهای آنها بیش از 20 تا 30 میلیون تومان لوازم و تجهیزات اضافه دارد و دستخوش تقویت موتور و سایر بخش‏های فنی شده‏ اند.

تعجت نکنید! اینجا نه توکیو است، نه نیویورک! اما قرار است چه اتفاقی رخ دهد؟! آیا صرفاً حضور و جمع شدن خودروهای خاص وارداتی است و نمایشی ساده یا ...؟! 

این محل مدت ‏هاست که مبدل به مکانی برای رژه نمایشی خودروهای لوکس شده و به طور مداوم بر تعداد ماشین ‏ها افزوده می‏ شود و خودروها در یک سر بلوار به ‏صورت دو تایی در کنار هم ایستاده و با پایین آمدن دستان داور مسابقه درگ، در امتداد بلواری که سراسر آن مسکونی بوده، این مسابقه مرگبار تا مسیری از بلوار ادامه می ‏یابد! 

اما داستان به همین جا ختم نشده و صرفاً یک مسابقه شبانه شتاب بدون در نظر گرفتن کوچک‏ ترین ایمنی در خیابان‏های مسکونی شهر در کار نیست! رانندگان به همراه داور و برگزارکننده، وارد حیطه شرط‏ بندی شده و عددهای نجومی برای چند دقیقه مسابقه عنوان می ‏شود! اینجا صحبت از شرط‏بندی ‏های 10 تا 20 میلیونی است که در یک شب از حساب بازنده خالی و وارد حساب برنده می‏شود! البته می‏توان انتظار داشت بخشی از درصد لحاظ شده به برگزارکننده یا برگزارکنندگان نیز تعلق گیرد. 

چندی پیش وقتی باشگاه خبرنگاران جوان، گزارشی شبانه از این رخداد پخش کرد، انتظار می‏رفت حداقل برای حفظ امنیت شبانه شهر و جلوگیری از سوانح دلخراش رانندگی مسئولین مربوطه دست به اقداماتی پیش‏گیرانه بزنند اما گویا فعلاً ...

برای رسیدن به جواب این سوال که به چه دلیل باید شاهد چنین رخدادهایی بود می‏توان در لایه‏های هنجارها و ناهنجاری‏های اجتماعی به جستجو پرداخته و با کمک جامعه شناسان و روانشناسان به پاسخ رسید. در این میان باید داستان را از دو سو مد نظر قرار داد. یک حفظ ایمنی و امنیت روانی کلان شهری چون تهران و دوم توجه به نیازهای جوانانی که با دریافت گواهینامه رانندگی، عطش سرعت دارند. 

بدون هیچ شکی، با بررسی آنچه در حیطه ورزش ‏های موتوری و آموزش و اشاعه آن در جامعه با در اختیار گذاشتن ساختارهای مفید و قانونمند برای شهروندان در طی چند دهه گذشته وجود داشته، در می‏یابیم یکی از بزرگ‏ ترین و اصلی‏ ترین دلایل بروز چنین ناهنجاری ‏هایی را باید در عدم توجه به ورزش اتومبیل ‏رانی، مهجور ماندن آن و عدم اختصاص بودجه ‏های لازم برای توسعه آن در کل کشور و به ویژه نبود پیست‏های استاندارد و ایمن اتومبیل ‏رانی جستجو کرد. 

صرفاً در شهر 12 میلیون نفری تهران حداقل در بیش از 2 دهه گذشته، تنها پیست سرعت آزادی، با جایگاه تماشاگران نه چندان مناسب برای تخلیه هیجانات جوانان وجود داشته است. 

حتی در رسانه ملی نیز دیده نشده که برنامه ‏های تخصصی با دیدی بلند مدت برای آموزش جوانان و هدایت آنها در رشته ‏های گوناگون اتومبیل‏رانی تولید و پخش شود.

در هر حال تحقیقات علمی و تجربیات محیطی، نشان داده با کنترل هیجان و انرژی جوانان وآموزش علمی و هدایت آنان به پیست ‏های مسابقه می ‏توان با کاستن از این مسابقات مرگ‏ آفرین که امنیت یک شهر را به مخاطره می ‏اندازند، به کاهش آمار تصادفات و متأسفانه مرگ و میر ناشی از آن، در کنار بالارفتن فرهنگ رانندگی کمک کرد و هم اینکه در بحث تجاری‏ سازی از برگزاری مدون، منظم و قانونمند زیرشاخه ‏های ورزش اتومبیل ‏رانی فعالیت اقتصادی سالم و اشتغال ‏زایی داشت.